'Stoer, modern, donker, natuur, bant/polder.. Dit waren de woorden waarmee Sarina Slump bij mij in het atelier kwam..'
Bij zulke woorden begint bij mij direct alles te rakelen. We wilden het niet te letterlijk nemen, maar het wat mysterieus maken. Zo kwam bij mij direct het beeld op van ene kronkelend bospaadje. Je kent het wel, je weet niet helemaal waar het heen loopt maar zo mooi door de lichtval dat het je nieuwsgierig maakt wat aan het einde van het pad ligt.
Ik besloot voor deze opdracht op pad te gaan en de woonomgeving van Sarina te gaan onderzoeken. Ik liep wat rond door het dorp Bant en zag toen het typische 'polder bankje'. Ik moest even in mezelf lachen, is dit bankje nou mooi of totaal niet..? Iedereen uit de polder zal het wel herkennen, sterk in contrast met de omgeving door het koude staal maar ook weer passend met zijn organische vorm. Ik besloot hiervan een aantal foto's te maken met mijn oude analoge camera.
De resultaten van de foto's bleken een erg goede basis voor het schilderij. Ineens was het niet meer dat typische polder bankje maar werd het een mysterieus beeld. Ik ging aan de slag met mijn houtskool, ik vervaagde de bomen en zo ontstond langzaam dat donkere, natuurlijke schilderij met dat typische gevoel van de polder door dat ene bankje..
Toen het schilderij af was kwam Sarina bij mij in het atelier, ze herkende het direct. Dit was precies de plek waar ze elke dag een rondje liep met haar hond. Voor haar een plek van waarde, maar niet te letterlijk. Ineens kwam het idee om misschien nog haar hond in de verte toe te voegen. Ik hou daar altijd van, van die spontane ideeën wat een schilderij nog persoonlijker maakt.
Volgende week zal ik dus weer naar dat bospaadje gaan en op diezelfde plek haar hond fotograferen en toevoegen aan het schilderij.
Comments