DEEL 1 | GREET BLOK | SOUL WITH CHARCOAL

De eerste aflevering van deze serie. Het leek mij bijzonder om deze serie te starten met mijn moeder. De basis van mijn bestaan. Ik vond dit best spannend. Hoe dichter mensen bij mij staan, hoe intiemer en intenser het is om dan iemand te portretteren.

Samen voerden we een waardevol gesprek, over levenslessen en inspiratie. Een gesprek wat je niet elke dag met je moeder voert. Als ik het mag samenvatten zou ik dat als volgt doen:

Mijn moeder.

Een vrouw die haar leven bijna volledig wijdt aan anderen.

Waar tegenwoordig de gedachte overheerst dat we eerst aan ons zelf moeten denken. Is mijn moeder enkel liefde. Naastenliefde.

Ik heb haar nog nooit betrapt op een negatief woord over een ander. Dit bewonder ik. Hier kan ik nog zoveel van leren. Om kijken naar elkaar. Er echt zijn voor een ander. Oprechte aandacht.

Laten we hier een voorbeeld aannemen.

Nou mam, laten we beginnen. Welke plek is voor jou heel bijzonder?

Een bijzondere plek voor mij is Venepad 2 in Rutten. Het is én het was. Het is tevens namelijk een tijd die voorbij is. Het is de plek waar ik ben begonnen samen met je vader. Een plek van herinnering en geschiedenis. Het opbloeien van ons gezin, het bedrijf. Alles allemaal op één plek, midden in de natuur met zijn mooie uitzichten. Dat was echt vrijheid.

Wat raakt jou?

Muziek kan mij zeker raken. Aan muziek zitten voor mij herinneringen verbonden. Herinneringen uit mijn jeugd en bepaalde fases uit mijn leven. Bijvoorbeeld de muziek van Bruce Springsteen. Hij fascineert mij altijd weer, en nu zelfs onze kinderen. We zijn al bij vele concerten geweest, eerst samen met Wim en nu gaan we regelmatig als gezin.

Wat inspireert jou in zijn muziek?

De diepgang in zijn teksten. Hij zingt veelal de working class toe. Het is herkenbaar, de manier van in het leven staan. Neem bijvoorbeeld het nummer ‘Reason to believe’.  Waarin hij zingt hoe de mensen aan het eind van een zware dag, toch altijd een reden vinden om te geloven. Om door te gaan. Prachtig vind ik die tekst.

Hij zingt van mens tot mens. Puur. Uit het hart. Dat doet mij wat, daarin vind ik herkenning. Tuurlijk. Hij zal heus wel anders zijn dan dat ik in mijn verbeelding heb. Maar ik voel zijn teksten in mijn hart, en wat hij meent is oprecht. Dat vind ik mooi en herinnert ons als mens eraan dat we naar de mensen om ons heen moeten omkijken.

Wat is de belangrijkste les die je hebt geleerd van je ouders?

Zoals ik net zei, wat mij ook in de muziek van Bruce triggert, het omkijken naar anderen. Dat heb ik echt van mijn ouders mee gekregen. Je bent niet alleen op deze wereld. Je kunt ook van betekenis zijn voor anderen. En dat heb ik altijd in mijn leven doorgetrokken. In mijn werk in de zorg, op de boerderij, mijn privéleven, met mijn kinderen en het vrijwilligerswerk. Ik kies eerder voor een ander dan voor mijzelf. Ook vroeger, nadat ik de keuze maakte er voor de kinderen en de boerderij te zijn. Dan moest ik mij zelf vaak verdedigen op verjaardagen. Mensen begrepen dat niet, dat ik niet buiten de deur werkte en dat ik mezelf kon wegcijferen voor een ander. En dat vond ik wel eens lastig.

Met de kennis van nu, zou je dat dan weer doen?

Ik denk het wel, dat geeft mij voldoening. Het zorgen voor anderen, zowel ouderen, de kinderen als mantelzorg. Dat doe ik graag en vervult mijn hart. Ieder mens mag er zijn!

Als je momenten van twijfel of moeilijkheden hebt, en het even niet weet, hoe raap je jezelf dan weer bij een om toch door tet gaan?

Iedereen heeft in zijn leven wel eens momenten waarop je denkt, moet dit nou zo? Waar gaat dit naartoe en hoe los ik dit op? Elke keer als er iets ergs, of iets vervelends op mijn pad komt denk ik ‘het kan altijd erger’. Wat kan ik er aan doen om het toch weer positief te krijgen? En in sommige gevallen is dat tot tien tellen, en rustig blijven. En vooral blijven praten. Ook in de momenten waarop het leven niet zo voorspoedig loopt. En tuurlijk maak ik me dan zorgen. Maar dan denk ik van, ja, ik leef nu. Ik vind dat ik er voor moet gaan! En dan zet ik mijn schouders er onder.

Waar geloof jij in, en wat wil je daarin meegeven aan je medemens?

Wie goed doet, goed ontmoet. Daar geloof ik stellig in. En dat draag ik ook zelf uit. Ik vind als ik iets voor een ander kan betekenen, dan doe ik dat graag. Stel je voor dat je zelf in een vervelende situatie komt. Dan hoop je ook dat anderen er voor jou zijn. En dat hoeft niet in het materiële te zijn, het kan ook gewoon een kaartje of een gesprek zijn. Of als je iemand ziet waar het niet goed mee gaat, aandacht schenken en tijd maken voor een praatje. Dat vind ik toch wel heel erg belangrijk en is de rode draad in mijn leven.

Kijk om naar elkaar.